شێعر "ئه‌ێ که‌ڵه‌گه‌ێ ده‌روه‌ن دڵ " له‌ "موحسن زارعی"

سه‌ر ئه‌للوو،دل بره من،عاشق زارد هاتگه
ئه‌ێ که‌ڵه‌گه‌ێ ده‌روه‌ن دل! وه‌خت شکارد هاتگه
تا که‌ێ من و حه‌سره‌ت ت، تاکه‌ێ تن و و زامه‌ت دل؟
باوه سه‌رین دووسه گه‌د،ک بێ قه‌رارد هاتگه
تا بته‌کێ تووز دڵت ئه‌سر چه‌وم هاوردمه
باخ هه‌له‌ت مه‌نزله گه‌م!ئه‌ور وه‌هارد هاتگه
نه‌ۊش تنی چۊ که‌س تر جام خیالم بگره ده‌س
دل نۊه‌ته‌نم بکام نم،چۊنه خمارد هاتگه
باو بنوره دل منه،چه‌ن هه‌زه‌و عشق تنه
ئه‌ر ئه‌مروو سه‌ئرێ نه کێ، دی که‌ێ وه‌کارد هاتگه
وت بچوو وه «خاس عه لی»،لیوه شه‌فا ده‌ێ وه خودا!
ده‌س بره‌س زریه نی یم ئیقه زه‌وارد هاتگه

شێعر "گلاریژان ِ داران" له‌ "موحسن زارعی"

نازنینم بی وفا دلدارگم

باو که تاریکه و بی تو مالگم

و او روزه که دل کنید و عشق مه 

تو که نیدن یاد تو ها گرده مه

تا تو نایدن ای دله آرام نیاو

عکسد ها نووام عزیزم روزو شاو

درد عشق تو عزیزم کاریه

کار مه و بی تو شین و زاریه

مر تو بایدن نازنین شادم بکه ی 

لی حصاره درده آزادم بکه ی

تا تو نایدن ای دله آرام نیاو

عکسد ها نووام عزیزم روزو شاو

نمنيه طاقت نيه توانام......
             
 يا علي هاناي برس وهانام
 
  يا هاناي يه درياي نيله.......
            

مسلمان و دس كافراسيره


        يا علي بي گناه و تقصير...........


      يه گردن دو طوق دوپاچهارزنجير


 
يا علي و حق خود وكلامت..
            
وقاپي پرنوردوانزده ايمامت



يا علي هاناي فره تنگمه..
    
وينه كارواني له ري لنگمه



علي عليمه عليم ضروره....
             
علي حاضره مه ذهنم كوره


 
هر له گهواره تا وه لب گور.........
           
 ياعلي دسم گيرخودشفاخوام بو

ﺷﻪﺵ ﺩﻩﺭ

ﻓﻪﺩﺍێ ﺳﻪﺭﺩ ﺋﻪﮔﻪﺭ ﻡ ﻟﻪێﻮﺍ ﻛﻪﻻﻭﻩ ﮔﻪﺭﺩﻡ

ﺗﻪﻧﻴﺎ ﻛﻪﻻﻭﻩ ﺯﺍﻧێ ﻫﺎڵ ﻭ ﻫﻪﻭﺍڵ ﺩﻩﺭﺩﻡ

ﻫﻪﺭ ﺷﻪﻭ ﻟﻪ ﻧﺎﻭ ﻛﻪﻻﻭﻩﻳﻞ ﺗێﺪﻥ ﺩﻩﻧﮓ ﻧﻪﺯﺍﺭێﮓ

ﻡ ﻛﻮﻭﻝ ﺑﻪﺭ ﭘﻪﺷێﻮﯼ ﻫﻪﺭﭼێ ﻫﻪﻧﺎﺱ ﺳﻪﺭﺩﻡ

ﺑﻪﻭﺭﻩﻭ ﺧﻪێﺎڵ ﭼﻴﻴﻨﺪ ﺷﻪﺵ ﺩﻩﺭ ﻟﻪﻟﻴﻢ ﺑﻪﺳﺎﻳﻪ

ﺗﺎ ﺗﺎﺱ ﺗڕ ﺋﻪڕﺍﻡ ﺑﺎﻯ ﺗﺎﺅﺳﻪ ﺗﻪﺧﺘﻪ ﻧﻪﺭﺩﻡ

ﺧﻮﻟێﮓ ﺧﻮﻩﺩ ﺧﻴﺴﻴﺪﻥ ﻗﻪﻣﭽﺎﻥ ﺋﻴﻤﻪ ﺷێﻮﺍﻥ

ﺗﺎ ﺭﻭﻭﮊێﮓ ﺕ ﺑﺎﻳﺪﻥ ﻟﻪﻭ ﺷﻮﻭﻥ ﺧﻮﻭڵﻪ ﮔﻪﺭﺩﻡ

ﻛﻪﻻﻭﻩ ﺷﻮﻭﻥ ﻗﺴﻴﻪێ ﺭﻭﻭﮊ ﻭ ﺷﻪﻭﻩﻳﻞ ﺋﻴﻤﻪﺱ

ﻓﻪﺩﺍێ ﺳﻪﺭﺩ ﺋﻪﮔﻪﺭ ﻡ ﻟﻪێﻮﺍ ﻛﻪﻻﻭﻩ ﮔﻪﺭﺩﻡ

ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺣﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﻧﺎﻡ ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺭﺧﺖ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ ﻭ ﺩﺍﻍ ﮔﺮﺍﻧﯽ ﺑﺮ ﺩﻝ ﭘﺪﺭ ﻧﺎﺯﮎ ﻃﺒﻊ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ، ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺮﻭ ﯼ ﭘﺪﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺒﺎﻥ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺗﺎﺭﻫﺎﯼ ﺭﻗﺼﺎﻥ ﺷﻌﺮ ﭼﮑﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺳﺮﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺍﻧﺪﻭﻫﻨﺎﮎ ﻭ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ مناطق کرد نشین ﻋﺰﯾﺰﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ کردی ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻭﺍﯼ ﺍﻧﺪﻭﻫﻨﺎﮎ ، ﻣﻮﺭ ، ﻫﻤﺪﻡ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺷﮑﻮﻩ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻫﻨﺎﮐﯽ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﺎﺑﺪ .

برای دیدن شعر به ادامه مطلب مراجعه کنید

شعر کوردی پائیز با معنی

باخ بی برگ و برم .فصل گلاریژانمه 

باغ بی برگ و بری هستم که فصل برگریزانم فرارسیده

روژ و شاو تنیام و دایم خیل غم مهمانمه 

روز و شب تنها هستم و لشگر غم میهمان همیشگی من است

تا له رخسارم بشوری گرت دلگیریک شاوی

برای اینکه غبار دلتنگی را ازچهره بشورد حتی برای یک شب

 چاوه ری هاور وهارم حسرت وارانمه

چشم به راه ابر بهارم و حسرت باران بر دلم است

دار خشک بی برم.کس فکر اسپارم نیه کی

درخت خشک بی ثمری هستم و هیچکس به فکر هرس من نیست

 باخوان لیم ناامیده نوبت سزیانمه

باغبان از من ناامید شده و وقت سوزاندنم رسیده

سرچمن خالی له بزم عیش و نوش عاشقان

چمنزاران از جشن و عیش و نوش عاشقان خالی گشته

چوار فصلم چو یکه .دایم گلا ریژانمه

چهار فصلم شبیه هم شده و دائم درحال برگریزانم(همیشه پاییزی هس

مه ویران دردم 

سراوان سردم

خزان شرمساره

وه رخسار زردم