|
درباره وبلاگ  آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
شعر
شعر
دو شنبه 30 بهمن 1396برچسب:, :: 11:59 :: نويسنده : مهدی
ﺍﺳﻤﺎﺀ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ : ﺍﺯ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺻﺪﺍﻯ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﻨﻴﺪﻡ ، ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﻧﺒﻴﻨﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻡ ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﻭ ﺍﺷﺘﻴﺎﻗﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﻦ ﺩﺍﺷﺖ ، ﻭ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮﻡ ﻋﻠﻰ ﻣﺮﺗﻀﻰ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻫﺶ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﻰ ﻭ ﮔﺮﻳﻪﺍﺵ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻦ ﺷﻬﻴﺪ ﻭ ﭘﮋﻣﺮﺩﮔﻰ ﻭ ﺣﺴﺮﺗﺶ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺗﻦ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻫﻰ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ ، ﺍﺯ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﺮ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮﺣﻢ ﻓﺮﻣﺎﺋﻰ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﻯ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﻨﻰ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺗﺮﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺷﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥﺗﺮﻳﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻧﻰ . ( 4 ) شهادت فاطمه الزهرا ،بانوی زنان جهان و دختر پیامبر گرامی اسلام بر تمام عذاران جهان تسلیت باد دو شنبه 30 بهمن 1396برچسب:, :: 11:57 :: نويسنده : مهدی
ﻣﻦ ﯾﻪ ﻋﻤﺮ ﺁﺭﺯﻭﻣﻪ ﯾﺎ ﺣﺴﻦ ﻏﺮﯾﺐ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﻮ ﺑﻘﯿﻊ ﺣﺮﻡ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﺎ ﺣﺴﻦ ﻏﺮﯾﺐ ﻣﺎﺩﺭ ﻗﺮﺑﻮﻥ ﺿﺮﯾﺢ ﺧﺎﮐﯽ ﺍﺕ ﻧﻪ ﯾﻪ ﺷﻤﻌﯽ ﻧﻪ ﯾﻪ ﺯﺍﺋﺮ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺁﺭﻭﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺗﻮ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺍﻣﺎ ﻗﺒﺮ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺁﻗﺎﺟﻮﻥ ﻏﺮﺑﺖ ﻗﺒﺮﻫﺎﯼ ﺧﺎﮐﯽ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺗﻤﻮﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺁﻗﺎ ﺗﻮﯼ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﯾﻪ ﺯﻥ ﻭ ﯾﻪ ﻣﺸﺖ ﺣﺮﻭﻣﯽ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺍﮔﻪ ﺳﯿﻠﯽ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﺎﺷﻪ ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﻮﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﺍﻭﻥ ﻣﯿﻮﻥ ﮔﻮﺷﻮﺍﺭ ﮔﻮﺷﺶ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﻣﻦ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﺯﻥ ﺑﺎﺭﺍﺩﺍﺭ ﻣﺮﯾﺾ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻩ ﺗﺎ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺟﺎﯼ ﭘﺎ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﯼ ﭼﺎﺩﺭ ﭼﺎﺩﺭ ﻗﺸﻨﮓ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺮﺍ ﺑﭽﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺪ ﺗﺮ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺣﺴﻨﻢ ﻋﺰﯾﺰ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﮕﯽ ﭼﯽ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﺑﺮﺍ ﻣﺮﺩﺍ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﻏﺼﻪ ﺍﯼ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﮐﺒﻮﺩ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎﺯﻭ ﺷﻮ ﺷﮑﺴﺖ ﯾﻪ ﻧﺎﻣﺮﺩ ﺧﻮﻥ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ ﺯ ﺯﺧﻢ ﺳﯿﻨﻪ ﺧﻮﻥ ﺭﯾﺰﯼ ﺗﻤﻮﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﯾﻪ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﻣﯿﺴﺎﺯﻩ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻪ ﺣﯿﺪﺭ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺗﻤﻮﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺯﯾﻨﺒﻢ ﻋﺰﯾﺰ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﺗﺎ ﮐﻔﻦ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﻭﺍﺳﻪ ﯼ ﺣﺴﯿﻨﻢ ﻏﯿﺮ ﺑﻮﺭﯾﺎ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﯿﺎﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯿﺮﯼ ﺭﻭ ﺗﻞ ﺧﺎﮐﯽ ﻣﻦ ﺗﻮ ﮔﻮﺩﯼ ﺍﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻧﯿﺎﺩ ﻧﻤﯿﺸﻪ )) ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ﻏﺮﯾﺐ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﻮﯾﯽ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺩﻝ ﻣﻦ (( ﺩﻝ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﻗﺎ ﻧﯿﺎﺩ ﮐﺮﺑﻼ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﻣﻦ ﺧﺮﺍﺑﻢ ﻭ ﺑﺮﺍ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﮐﺮﺑﻼ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺗﻮ ﻧﮕﻮ ﻭﺍﺳﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺣﺮﻡ ﯾﻪ ﺟﺎ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﻏﺮﯾﺐ ﺑﯽ ﮐﺲ ﻭ ﮐﺎﺭ ﮐﻪ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﮐﺮﺑﻼ ﺭﻭ ﺍﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﺎﻡ ﺑﻪ ﭘﺎﺑﻮﺱ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻢ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﯿﻦ ﺍﻟﺤﺮﻣﯿﻦ ﻭ ﺍﻭﻥ ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﻡ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﻗﺎ ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻥ ﻏﺮﻭﺏ ﺟﻤﻌﻪ ﻋﺼﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﺗﻮ ﺣﺮﻣﯿﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﮐﺮﺑﻼ ﺭﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﯽ ﻣﯿﮕﻢ ﺍﺻﻼ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺗﻮ ﺣﺮﯾﻤﺶ ﺩﺭﺩ ﺩﻭﺍ ﻧﺸﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﻭ ﺑﮕﺮﺩﯼ ﺍﺯ ﻗﺸﻨﮕﯽ ﺗﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﻭ ﮔﻨﺒﺪ ﻃﻼﯼ ﺁﻗﺎﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺍﮔﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﯾﻮﺳﻒ ﯾﻪ ﮔﺪﺍ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ ﺧﻮﺑﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﮔﺮﻣﯽ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﯾﻮﺳﻒ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻡ ﮐﻦ ﺁﻗﺎ ﺟﻮﻧﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﺗﻮ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﻮﮐﺮ ﺍﻣﺎ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﻧﻮﮐﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﻫﺮﮐﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺗﻮ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﻧﺸﻮﻥ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺩﺍﺩﻡ ﺩﺳﺖ ﺭﺩ ﻧﺰﻥ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺍﺻﻼ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺳﮕﻢ ﺁﻗﺎ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﺮ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﯾﻪ ﺳﮓ ﻫﻢ ﺣﺘﯽ ﺭﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﻣﻦ ﯾﻪ ﻋﻤﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺁﻗﺎ ﻧﻤﮏ ﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﻤﮑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﺗﻮ ﺯﺭﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﮐﺎﺳﻪ ﻟﯿﺲ ﻧﻮﮐﺮﺍﺗﻢ ﯾﻪ ﮔﺪﺍﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﺯﺍﺩﻡ ﺗﻮ ﻣﻨﻮ ﺁﻭﺭﺩﯼ ﻫﯿﺌﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻣﺪﺩ ﮐﻦ ﻣﻦ ﺍﮔﻪ ﺑﺮﻡ ﺗﻮ ﺟﻨﺖ ﻣﯿﮕﻢ ﺁﯼ ﺧﺪﺍ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎ ﻣﺸﺪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻏﺮﯾﺒﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺻﺤﻦ ﺍﺕ ﻟﻮﻧﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ ﺩﻭﻧﻪ ﺑﭙﺎﺵ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻢ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎﺯ ﺑﮑﺸﻢ ﭘﺮ ﺗﻮﯼ ﺻﺤﻦ ﺍﻧﻘﻼﺑﺖ ﻣﯿﻮﻥ ﺻﺤﻦ ﻫﺎﯼ ﻣﺸﻬﺪ ﻫﯿﺞ ﺟﺎ ﮔﻮﻫﺮﺷﺎﺩ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﻡ ﺗﺸﻨﻪ ﯼ ﺁﺑﻢ ﺁﺏ ﺳﻘﺎﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﺎﺏ ﻭ ﺁﺏ ﮐﻮﺛﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺪﻭﻡ ﻣﺜﻞ ﺍﺵ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﯾﺎﺭﺿﺎ ﺟﻮﻥ ﺟﻮﺍﺩﺕ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﯿﺎﺩ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﯾﻪ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﺑﯿﻦ ﺧﻮﺑﺎﺕ ﺑﯿﺎﺩ ﺍﺯ ﮐﺮﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺻﻔﺎ ﻭ ﻣﺮﻭﻩ ﻧﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺗﻮ ﮐﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎ ﻣﺸﺪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﻣﺰﺩ ﺍﯾﻦ ﮔﺪﺍﯼ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﻪ ﺳﺤﺮ ﺗﻮ ﺻﺤﻦ ﺣﯿﺪﺭ ﻃﺒﻊ ﺩﻝ ﺗﺎ ﻧﺮﻩ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻃﺒﻊ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﻣﺴﺘﻢ ﻣﯽ ﭘﺮﻩ ﺗﺎ ﺻﺤﻦ ﺣﯿﺪﺭ ﺑﺮﺍ ﯾﻪ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎ ﻧﺠﻒ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺭﺿﺎ ﺣﺴﻦ ﭘﻮﺭ
دو شنبه 30 بهمن 1396برچسب:, :: 11:49 :: نويسنده : مهدی
ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﻡ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎ ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺻﻔﺎﯾﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻨﻮﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻧﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﻢ ﻧﺎﻟﻪ ﺳﺮ ﺩﺍﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺯ ﭼﺸﻤﺶ ﺳﯿﻠﯽ ﮐﯿﻦ ﺳﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﭼﺎﺩﺭ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺯﺧﻢ ﻓﺪﮎ ﺧﻮﺭﺩ ﺩﻝ ﺭﯾﺶ ﭘﺪﺭ ﺟﺎﻧﻢ ﻧﻤﮏ ﺧﻮﺭﺩ ﺧﺮﺍﺑﻢ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﻣﺎﺩﺭ ﮐﺘﮏ ﺧﻮﺭﺩ ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺷﺒﻨﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﻗﺎﻣﺘﯽ ﺧﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﺷﺪﻡ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﻭ ﻣﺪﯾﻮﻥ ﺳﻮﺍﻝ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﺣﺪﻭﺩ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺑﺒﻮﺳﻢ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻢ ﮐﻢ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﭘﺪﺭ ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻧﻢ ﻧﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺯﺍﻧﻮﯼ ﺍﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﻣﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎﺗﻢ دلم برات تنگ شده بی معرفت
تو نیستیو گریه شده یه عادت
دلم برات تنگ شده خیلی زیاد
دلم بجز تو هیچکسو نمیخواد
اینقده گریه کردم این شبارو
قسم دادم خدارو به خدارو
چه غصه ها که از غم تو خوردم
عطر تورو خونه به خونه بردم
من به تو دل دادمو دل سپردم
نبودیو ندیدی بی تو. . . . . مردم پنج شنبه 26 بهمن 1396برچسب:, :: 9:8 :: نويسنده : مهدی
نمنيه طاقت نيه توانام...... تو فتوشاپ یه بحثی هست به اسم رویایی کردن تصاویر ،برای اینکار با یه سری افکتها و تکنیکها یه عکس خیلی معمولی ،تبدیل به یه عکس رویایی میشه یه عکس ،زیباتر از اون چیزی که هست ،تو زندگی واقعی یه چیزی هست که دوست آدم و صمیمی تر رفیق تر یاورتر نشون میده ،تو زندگی زناشویی ،یه چیزی هست که باعث میشه همسر زیباتر به نظر برسه ،حرکاتش بهترین حرکت ،کارهای معمولی ظریفتر و زیباتر برسه مثلا آشپزی کردن همسر زیباترین و ظریفترین روش آشپزی به نظر برسه ، این چیزی که درموردش حرف میزنم اون چیزیه که تو رابطه دو نفر ،خندها رو زیباتر میکنه دلارو گرمتر میکنه زندگی رو شیرینتر میکنه همه چیزو رویایی تر میکنه ،این چیز همون چیزیه که تو وجود فرشته های روی زمین یعنی مادرا از روز ازل وجود داشته ، آرام ، عمیق و همیشگی ،اون دوست داشتنه ،روز ولنتاین یا روز سپندارمزگان ،فرقی نمیکنه امیدوارم همه زندگیتون روز عشق باشه ،یه عشق پاک ،یه عشق عمیق ، یه عشق واقعی ،یه عشق ابدی سه شنبه 24 بهمن 1396برچسب:, :: 8:50 :: نويسنده : مهدی
بیا که آینه ی روزگار ، زنگاری است
بیا که زخم زبان های دوستان کاری است
به انتظار نشستن در این زمانه ی یاس
برای منتظران چاره نیست ناچاری است
به ما مخند اگر شعرهای ساده ی ما
قبول طبع شما نیست کوچه بازاری است
چه قاب ها و چه تندیس های زرینی
گرفته ایم به نامت که کنج انباری است !
نیامدی که کپرهای ما کلنگی بود
کنون بیا که بناهایمان طلاکاری است
به این خوشیم که یک شب به نامتان شادیم
تمام سال اگر کارمان عزاداری است
نه این که جمعه فقط صبح زود بیدارند
که کار منتظرانت همیشه بیداری است
به قول خواجه ی ما در هوای طره ی تو " چه جای دم زدن نافه های تاتاری است "
سه شنبه 24 بهمن 1396برچسب:, :: 8:42 :: نويسنده : مهدی
از اين سفر با خود نخواهم برد باري
جز شرمساري شرمساي شرمساري
از بس كه با من مهربان رفتار كردي
احساس كردم زائري جز من نداري
صدها من اینجا هست اما من کدامم؟
گم کرده ام خود را در این آیینه کاری
اینجا قرار است امشب آرامش بگیرم
آرامش است این حال خوش یا بی قراری؟
ديدم ضريحت را -هزاران چشم بيدار-
ديدم تو هم دلتنگي از چشم انتظاري زما دو خاطره ی بی دوام می ماند زمی نه حال که دردی به جام می ماند چه سال ها که زمین بی من و تو خواهد گشت که صید می رمد از دام و دام می ماند! از این تردد دایم- که در نظرجاری- کدام منظره ی مستدام می ماند؟ خطوط منکسری با شتاب می گذرند بر این صحیفه-که گفت؟-از تو نام می ماند چه سایه وار سواران در آستان غروب.. چه نقشی؟ از که؟ در این ازدحام می ماند؟ چه باغ ها به گذر ها -پرازشکوفه ی سیب- چه عطر ها که تورا در مشام می ماند ستاره ها و سحر هاوصخره ها وسفر... چه خوب! زینهمه بر جا کدام می ماند مسافران زعطش دسته دسته میمیر ند و چشمه ی حیوان در ظلام می ماند... جمعه 20 بهمن 1396برچسب:, :: 22:6 :: نويسنده : مهدی
بدان! خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه ی درخواست داده، و اجابت آن را به عهده گرفته است. تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند، درخواست رحمت کنی تا ببخشاید، و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند، و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری، و در صورت ارتکاب گناه درِ توبه را مسدود نکرده است، در کیفر تو شتاب نداشته، و در توبه و بازگشت، بر تو عیب نگرفته است.
در آنجا که رسوایی سزاوار توست، رسوا نساخته، و برای بازگشت به خویش شرائط سنگینی مطرح نکرده است. در گناهان تو را به محاکمه نکشیده، و از رحمت خویش ناامیدت نکرده، بلکه بازگشت تو را از گناهان نیکی شمرده است. هر گناه تو را یکی، و هر نیکی تو را ده به حساب آورده، و راه بازگشت و توبه را به روی تو گشوده است.
نامه 31 نهج البلاغه
خدایا! تو با دوستانت از همه اُنس گیرنده تری، و بر طرف کننده ی نیاز های توکّل کنندگانی؛ بر اسرار پنهان شان آگاه، و به آنچه در دل دارند آشنایی، و رازشان نزد تو آشکار و دل هایشان در حسرت دیدار تو داغدار است. اگر تنهایی و غربت به وحشتشان اندازد، یاد تو آرامشان می کند.
خطبه ی 227 نهج البلاغه
اگر خطا نکنم، عطر، عطر یار من است کدام دسته گل امروز بر مزار من است گلی که آمده بر خاک من نمی داند هزار غنچه ی خشکیده در کنار من است گل محمدی من، مپرس حال مرا... به غم دچار چنانم که غم دچار من است تو قرص ماهی و من برکه ای که می خشکد خود این خلاصه ی غم های روزگار من است بگیر دست مرا تا ز خاک برخیزم اگر چه سوخته ام، نوبت بهار من است
پنج شنبه 19 بهمن 1396برچسب:, :: 10:5 :: نويسنده : مهدی
بسیار سالها گذشت تا بفهمم, آن که در خیابان می گرید از آن که در گورستان می گرید, بسیار غمگین تر است!
سالها گذشت من از خیابان های بسیار و گورستان های بسیاری گذشتم تا فهمیدم, آن که حتی در خلوت خانه خویش نمی تواند بگرید, از همه اندوهناک تر است...!
پنج شنبه 19 بهمن 1396برچسب:, :: 10:2 :: نويسنده : مهدی
نفس، کز گرمگاه سینه می آید برون، ابری شود تاریک چو دیوار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است، پس دیگر چه داری چشم؟ ز چشم دوستان دور یا نزدیک...
سه شنبه 10 بهمن 1396برچسب:, :: 20:23 :: نويسنده : مهدی
اشعار شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
***
بر زانوی تنهایی ام دارم سرت را
با گریه می بینم غروب آخرت را
من التماس لحظه های درد هستم
آیا نگاهی می کنی دور و برت را؟
دست مرا بستند و پشتم را شکستند
می بینی آیا حال و روز حیدرت را؟
حالا که روی پای من از حال رفتی
فهمیده ام اوضاع و احوال سرت را!
پروانه حرف عشق را هرگز نمی زد
می دید اگر یک مشت از خاکسترت را
افتاده ام پشت درِ قفل نگاهت
واکن دوباره چشمهای نوبرت را
بر زانوی تنهایی خود سر گذارم
وقتی ندارم بر سر زانو سرت را
سه شنبه 10 بهمن 1396برچسب:, :: 20:19 :: نويسنده : مهدی
اشعار فاطمیه
اشعار شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
***
گریه کن گریه عزیزم که سبکتر بشوی
وقت آن نیست که اینگونه کبوتر بشوی
همسر تازه جوانم نکند خسته شدی
نکند باعث تنهایی حیدر بشوی
قول دادم که حواسم به حسین ات باشد
پس نبینم که دگر فاطمه مضطر بشوی
کاش می شد گل یاسم که بخندی از نو
کاش می شد بشکوفی و معطر بشوی
می کشی شوهر خود را زخجالت گر تو
چهره نیلوفری دیدار پیمبر بشوی
راستی خانه ی ما را چه کسی آتش زد ؟
ای گل من چه کسی خواست که پرپر بشوی ؟
بغض خود را بٍشکن چونکه علی مایل نیست
با غم و غصه در این خانه به آخر برسی
ای که با خنده تو بیگانه شدی پس بانو
گریه کن گریه عزیزم که سبکتر بشوی
یا رب! مباد کز پا جانان من بیفتد! درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد
من چون ز پا بیفتم درمان درد من اوست درد آن بوَد که از پا درمان من بیفتد
یک عمر گریه کردم ای آسمان روا نیست دردانه‌ام ز چشم گریان من بیفتد
ماهم به انتقام ظلمی که کرده با من ترسم به درد عشق و هجران من بیفتد
از گوهر مرادم چشم امید بسته است این اشک نیست کاندر دامان من بیفتد
من خود به سر ندارم دیگر هوای سامان گردون کجا به فکر سامان من بیفتد
خواهد شد از ندامت دیوانه، شهریارا گر آن پری به دستش دیوانِ من بیفتد
سه شنبه 10 بهمن 1396برچسب:, :: 7:4 :: نويسنده : مهدی
هرگز مرا به چاره‌ی دل دسترس نبود بيچاره‌تر ز من به جهان هيچكس نبود
آندم كه درد هجرِ توام ساخت ناتوان دردا كه بر هلاک خودم دسترس نبود
خنجر كشيده بر سر من آمدی؛ مگر بهر هلاک من، غم هجر تو بس نبود؟!
دامان لطف، بر سر هر خَس كِشی چو گل خواری‌كشِ فراق تو كمتر ز خس نبود
هرگز نرفت عاشق حيران ز پيش تو كز حسرت تو، ديده‌ی او باز پس نبود
ويرانه‌ی تو نيست "بنايی"! مقام يار هرگز همای سِدره، مقيم قفس نبود... ــــــــــــــــ سه شنبه 10 بهمن 1396برچسب:, :: 7:1 :: نويسنده : مهدی
ما را چو روزگار فراموش کرده‌ای یارا! شکایت از تو کنم یا ز روزگار؟
گر آرزوی روی تو جرمی‌ست، درگذر ور انتظار وصل تو خونی‌ست، درگذار
ظاهری خاڪستری با فڪر های رنگی ام جمعه را هم دوست دارم عاشق دلتنگی ام؛
دیگران دل سنگ پندارند اما راستش: در دلم دل سنگ یاری هست اگر دلسنگی ام...!
شنبه 7 بهمن 1396برچسب:, :: 11:14 :: نويسنده : مهدی
باز می‌پرسی کِه‌ها مُردند؟ می‌گویم که زنده است؟! پیرمرد، انگار با خود زیرِ لب، می‌موید این را
دیگری سر می‌دهد غم ناله‌ی شکر و شکایت: تا کجا می‌آزمایی ای خدا! این سرزمین را؟
حسین_منزوی
شادی اگر اینگونه، بسوزان جگرم را اصلاً بشِکن کنج قفس بال و پرم را
صد بار پریشانی من دیدی و صد حیف یکبار نشد تا که بگیری خبرم را
یک عمر برای تو غزل گفتم و گفتم افسوس نخواندیّ و ندیدی هنرم را
در سینه بسی پیرم و فرسوده و بی‌جان در چهره مبین چهره‌ی همچون پسرم را
وقتی که تو در خاطر من حک شدی، آخر فرقی نکند روی تو بندم نظرم را
فردا اگر ای دوست! قرار است نباشی یا رب! کمکم کن که نبینم سحرم را... شنبه 7 بهمن 1396برچسب:شعر عربی 'اشعار خارجی, :: 11:8 :: نويسنده : مهدی
گواهی می‌دهم به گنجشک‌هایی که از چشمهای تو تا قلب من پرواز می‌کنند گواهی می‌دهم که من یکبار عاشقت شدم و هنوز هم...
غاده السمان شنبه 7 بهمن 1396برچسب:, :: 11:4 :: نويسنده : مهدی
گفته بودم شادمانم؟ بشنو و باور مکن! گاه می‌لغزد زبانم، بشنو و باور مکن!
گفتی آیا در توانت هست از من بگذری؟ گفتم آری می‌توانم ... بشنو و باور مکن!
عشق اگر افسانه می‌سازد که در زندان دل چند روزی میهمانم، بشنو و باور مکن!
در جواب نامه‌ی فرهاد اگر شیرین نوشت: "با همه نامهربانم"، بشنو و باور مکن!
گاه اگر در پاسخ احوال‌پرسی‌های تو گفته بودم شادمانم، ...بشنو و باور مکن! جمعه 6 بهمن 1396برچسب:, :: 11:5 :: نويسنده : مهدی
ﺷﻌﺮ ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﻟﻄﯿﻔﯿﺎﻥ ، ﻭﯾﮋﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ( ﻋﺞ )
ﺍﯾﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺯﻫﺮﺍ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻫﺎ ﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺻﺒﺤﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪﯾﻢ ﺍﻣﺎ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺍﺯ ﻧﺎﺯ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﺻﻼ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﯼ ﮔﺬﺭ ﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ ﭼﻪ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﮐﻨﯿﻢ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺯﺩ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺗﺮ ﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﻤﺎﻥ ﻧﺸﺪﯼ ﺗﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﯾﺎﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺑﯿﺎﯼ ﻗﻨﻮﺗﻢ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ ﯾﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ جمعه 6 بهمن 1396برچسب:, :: 11:2 :: نويسنده : مهدی
سید مجتبی شجاع
دیده در حسرت دیدار شما مانده هنوز و به امید نگاهت دل ما مانده هنوز
بوسه یک روز به خاک قدمت خواهم زد لب به امید همان بوسه به پا مانده هنوز
فقرا پیش کریمان که معطل نشوند منتظر بر سر راه تو جدا مانده هنوز
در نبودت ز دلم صدق و صفا کم کم رفت مهرت اما به دلم شکر خدا مانده هنوز
میشود دیدن روی تو نصیبم یا نه؟ دل من بین همین خوف و رجا مانده هنوز
هر چه که خواستهام دادهای اما آقا با شما یک سفر کرب و بلا مانده هنوز
ای امید همه دلهای شکسته برگرد دختری در عقب قافله جا مانده هنوز
به همان ناله‌ی بین در و دیوار قسم مادرت چشم به راهت به خدا مانده هنوز خوابم از دیده چنان رفت که هرگز ناید
خواب من زهر فراق تو بنوشید و بمرد
باز هم نصفه شب و تاب و تبی تکراری
دلبرم! دخترِ مهتاب! تو هم بیداری؟
گل شب بوی غزل ریز! مزاحم نشوم!
وقت داری کمی از روی غمم برداری؟؟
سه شنبه 3 بهمن 1396برچسب:, :: 8:37 :: نويسنده : مهدی
ولادت قهرمان فصاحت و بلاغت و مظهر مهربانی و عطوفت
سه شنبه 3 بهمن 1396برچسب:شعر مذهبی 'میلاد حضرت زینب, :: 8:22 :: نويسنده : مهدی
يا زينب كبري (س) با خبر کرد نسيمي همه ي دنيا را مطلاطم شده ديدند دل دريا را گل سرخي که مي از قطره ي شبنم مي زد مست مي کرد ز بوي نفسش صحرا را چه صفايي چه هوايي چه دلي داشت زمين شور مي داد ز حال خوش خود بالا را چشمهايي به روي چشم دگر وا شد و بعد دل مجنون کسي برد دل ليلا را بين آغوش برادر چقدر آرام است چقدر ناز ربودست دل بابا را گوييا بار دگر حضرت پيغمبر ديد عکسي از ماه رخ کودکي زهرا را
زينت خانه ي مهتاب به دنيا آمد زينب حضرت ارباب به دنيا آمد
چهره اش منعکس از طلعت روي زهراست عشق بازيش از آن حال و هوايش پيداست حضرت زينب کبري خودش اقيانوسيست گرچه چشمان پر از گوهر نابش درياست اگر عباس علمدار صف کرب و بلاست از ازل تا به ابد پرچم زينب بالاست مادري کرد براي سه امامش زينب پس ولايت به پرستاري او پا برجاست سوره ي مريم قرآن نمي از تفسيرش وسعت روح بزرگش چقدر نا پيداست
بهترين خوبترين خواهر دنيا آمد حضرت فاطمه ي ديگر دنيا آمد (مسعود اصلاني)
سه شنبه 3 بهمن 1396برچسب:غلامرضا ارکوازی ' شعر مذهبی کردی'شعر کردی امام علی ', :: 8:10 :: نويسنده : مهدی
فدای نامت بام شای کوثر ساقی
خواجه ی خزاین بهشت باقی
هی حبل المتین هانای روژ تنگ
هی طاقت نمن گیان نین ژسنگ
برس ودادم شای گردون وقار
اسدالله ی دین قاتل کفار
من ویم مزانم دستلاتت هس
ژحال تحریر تاروژ الس
اگرمزانی کسی هنی هس
تابچم دامان او بگرم ودس
یاعلی هانای فرد فریادرس
برس وهانای درمنه ی بی کس
|
|||
 |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: