عید غدیر

ز لیلایی شنیدم یا علی گفت

نمی داند دل تنها میان جمع هم تنهاست

موج می‌داند ملال عاشق سرخورده را

شکوه از پروردگار

از جاده ی احساس تو ، از درد نوشتم

روزی می رسد؛

تو از دردی كه افتادست بر جانم چه می دانی؟

مسافر 

ناودانها شر شر باران بی صبری است

خدا زمین را آفرید 

بی تو

درد دل

مادر ای یکدانه وتنهاترین غم خوارمن 

باید از سمت خدا معجزه نازل بشود

باید از سمت خدا معجزه نازل بشود

عشق!دل دوباره غبار هوس گرفت

در اين دنيا تک و تنها شدم من

حاکم کل

بمون ولي به خاطر غرور خسته ام برو

برو ولي به خاطر دل شكسته ام بمون

به موندن تو عاشقم به رفتن تو مبتلا

شكسته ام ولي برو ، بريده ام ولي بيا

چه گيج حرف مي زنم ، چه ساده درد مي كشم

اسير قهر و آشتي ميون آب و آتشم

چه عاشقانه زيستم چه بي صدا گريستم

چه ساده با تو هستم و چه ساده بي تو نيستم

تو را نفس كشيدم و  به گريه با تو ساختم

چه دير عاشقت شدم چه ديرتر شناختم

تو با مني و بي توأم ببين چه گريه آوره

سكوت کن سکوت کن سكوت حرف آخره

ببين چه سرد و بي صدا ببين چه صاف و ساده ام

گلي كه دوست داشتم به دست باد داده ام

بمون كه بي تو زندگي تقاص اشتباهمه

عذاب دوست داشتن تلافي گناهمه