|
درباره وبلاگ  آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
شعر
شعر
پنج شنبه 29 فروردين 1398برچسب:, :: 8:57 :: نويسنده : مهدی
در آستانه میلاد منحی عالم بشریت دو تا دو بیتی از خانوم سلیمانپور تقدیم ساحت مقدس آقا امام زمان
ﺕ ﺧﻮﻭ ﺩﻭﻧﯿﺎ ﻟﻪ ﺑﻦ ﻫﺎ ﺋﻪ ﻧﺘﻈﺎﺭﺩ ...
ﺧﻮﻩ ﺯﯾﻪ ﻭ ﻫﻪ ﺭ ﮐﻪ ﺱ ﺟﻪ ﻣﯿﻞ ﺑﻮﺩﻩ ﺯﻩ ﻭﺍﺭﺩ .
ﻟﻪ ﭘﯿﺸﺘﺌﻪ ﻭﺭ ﺗﻪ ﻧﯿﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻭﻩ ﺩﻩ ﺭ ..
ﺧﻮﺩﺍ ﺧﻮﻩ ﯼ ﻫﻪ ﺭ ﻓﻪ ﺭﻩ ﺝ ﺑﻪ ﯾﺪﻥ ﻭﻩ ﮐﺎﺭﺩ
ﺩﻩ ﻟﻢ ﭼﯿﻮ ﺁ ﺳﻤﺎﻥ . ﺍﻭﺭﯼ ﻭ . ﺗﺎﺭﻩ
ﭼﻪ ﻧﯽ ﺣﺴﺮﺕ ﻟﻪ . ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﺩﯾﺎﺭﻩ
ﻋﺰﯾﺰ ﻭ . ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺳﺮﻣﻪ ﭘﻮﺷﻢ
ﻫﻨﺎﯼ ﺑﺎﯾﺪﻥ ، ﺯﻣﺴﺎﻧﯿﺶ ﻭﻩ ﻫﺎﺭﻩ ،،،،،،،،،
پنج شنبه 29 فروردين 1398برچسب:, :: 8:45 :: نويسنده : مهدی
ﻣﻦ ﻭ ﺩﯾﻮﺭﯼ ، ﻣﻦ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﭘﮋﺍﺭﻩ
ﻣﻦ ﻭ ﻣﺸﺖ ﺷﻮﺍﺭ ، ﺑﯽ ﻫﺴﺎﺭﻩ
ﻣﻦ ﻭ ﺗﻨﯿﺎﯾﯿﻮ ﺭﻭﮊﯾﻞ ﭘﺮ ﺳﻮﺯ
ﺧﻮﺩﺍﯾﺎ ﺧﻪ ﻡ ﺩﯾﻪ ﻣﻪ ﻭ ﻫﻪ ﻡ ﺩﻭﺍﺭﻩ
ﺧﻮﺩﺍﯾﺎ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﮐﺎﺭ ﻩ ﺧﻮﻩ ﯼ ﮐﺮﺩ
ﭼﻤﺎﻥ ﭼﻪ ﻭ ﺋﻨﺘﺰﺍﺭﯼ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﻩ ﯼ ﮐﺮﺩ
ﺧﻮﺩﺍﯾﺎ ﺳﻪ ﺑﺮ ﻣﻪ ﺳﻪ ﺑﺮﯼ ﻧﻪ ﻣﻪ ﻧﻪ ﺩﯼ
ﺑﮑﻮﺷﻪ ﻡ ﺩﺭﺩ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﻩ ﯼ ﮐﺮﺩ
ﻡ ﻭﻩ ﺧﻪ ﻡ ﻭ ﺧﻮﻭﺳﻪ ﺯﺍﺭﻭ ﺯﻩ ﺑﻮﻧﻢ
ﭘﻪ ﺭﯾﺸﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮﯾﮓ ﭘﺮ ﻟﻪ ﺟﻨﻮﻧﻢ
ﻫﻪ ﻧﺎﯼ ﺩﯾﻮﻭﺭﻩ ﻭ ﺑﯿﻮﻭﺩ ﻭ ﻧﯿﻪ ﯾﻮﻧﻢ ﭼﻪ ﻭﻩ ﯾﻠﺪ
ﭺ ﮐﻮﻭﻣﻪ ﯼ ﺋﺎﮔﺮﯼ ﺧﻪ ﯾﺪﻩ ﺩﻫﺮﯾﻮﻭﻧﻢ !
ﺧﻮﺩﺍﯾﺎ ﺗﺎﻗەﺕ ﺳەﻭﺭﻡ ﻧەﻣەﻧێە
ﺗەﻭﺍﻧێ ﺩﯼ ﺋڕﺍێ ﺟەﻭﺭﻡ ﻧەﻣەﻧێە
ﺧﻮﺩﺍﯾﺎ ﺩﯼ ﺑەﺳە ﺋێ ﺋﻤﺘەﮬﺎﻧە
ﺳﻘﺎﻧێ ﺩﯼ ﻟە ﻧﺎﻭ ﻗەﻭﺭﻡ ﻧەﻣەﻧێ ە
ﻏﻪ ﺭﯾﺒﯽ ﮔﯿﺎﻥ ﺧﻪ ﻭﺩ ﺧﺎﺭﻡ ﻧﻪ ﮐﯿﺪﻥ
ﻭﻩ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺧﻪ ﻡ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻡ ﻧﻪ ﮐﯿﺪﻥ ...
ﻣﻪ ﺧﻮ ﺩﯾﻮﺭﻡ ﻟﻪ ﺷﺎﺭﻭ ﻟﻪ ﺩﻩ ﯾﺎﺭﻡ ......
ﺗﻮ ﺩﯼ ﺯﺧﻤﯽ ﻭ ﻧﺎ ﮐﺎﺭﻡ ﻧﻪ ﮐﯿﺪﻥ ..
ﭼﻪ ﻧﯽ ﺩﯾﻮﺭﯼ ﺧﻮﺩﺍ ﺗﺎ ﮐﯽ ﻏﻪ ﺭﯾﺒﯽ ......
ﻫﻪ ﺗﺎ ﮐﯽ ﭘﻠﭗ ﻭ ﻫﯿﻮﺭﻭ ﻧﺎ ﺷﮑﯽ ﺑﯽ
ﭼﻪ ﻭﻡ ﻭﺷﮏ ﺑﯽ ﻟﻪ ﺑﺲ ﺯﺭﻧﺎﻗﻪ ﺩﺍ ﺩﻩ ﺭ
ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻡ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﻫﯽ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﻫﯽ ﻏﺮﯾﺒﯽ
اي يک دله صد دله! دل يکدله کن / مهر دگران را ز دل خود يله کن//
يکبار به اخلاص بيا در گه ما / گر کام تو بر نيامد آنگه گله کن
پنج شنبه 29 فروردين 1398برچسب:, :: 8:29 :: نويسنده : مهدی
ﭘﯽ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﺳﻔﺮﻡ ﺑﺮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺑﺮ ﮔﺮﯾﺴﺖ
ﺩﯾﺪ ﺑﺎﺯﺁﻣﺪﻧﯽ ﺩﺭ ﭘﯽِ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ " ﻣﺮﻭ " ﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﻧﺸﻨﯿﺪﻣﺸﺎﻥ
ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺩ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ : ﺑﺎﯾﺴﺖ
ﻣﻔﺘﻀﺢ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﻝ ﻗﻬﺮ
ﻓﮑﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﻢ ﻭ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥِ ﺗﻬﯽ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﻢ ﭼﻮﻥ
ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥِ ﺗﻬﯽ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺯﯾﺴﺖ
ﺩﻫﺨﺪﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﯼ ﻋﺸﻖ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭﺭﻧﻪ
ﻣﻌﻨﯽ « ﻣﺮﮒ » ﻭ « ﺟﺪﺍﯾﯽ » ﺑﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﻫﺮ ﺩﻭ ﯾﮑﯽ ﺳﺖ
ﮐﺘﺎﺏ ﮐﻬﻨﻪ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﺒﻨﺪ
ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺩﺵ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺗﮑﺮﺍﺭ
ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﯼ
ﺯﺧﻢ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﻣﺰﻥ ، ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺍﺯ ﻗﻠﺐ ﺗﻬﯽ ﺍﺳﺖ
ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺻﺪﻓﻢ ...
ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﯼ
ﻣﺮﮒ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﺶ ﭼﻪ ﺑﺎﮎ
ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎﮔﺮﯾﺰﻡ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺎﺿﺮﻡ
ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﯼ
ﺷُﻬﺮﺕ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺑﻪ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺑﭙﺮﺱ ﻭﻟﯽ ﺑﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﺑﯿﺎ
ﺍﺯ ﺳﺮﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﮔﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺭﻭﻡ ﺟﺎﯼ ﺩﮔﺮ
ﮐﻮ ﺩﻟﯽ ﺗﺎ ﺑﺴﭙﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﺩﻻﺭﺍﯼ ﺩﮔﺮ
ﺑﻬﺮ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺑﻬﺮ ﻣﺎ ﮐﻮﻩ ﺩﮔﺮﺑﺎﯾﺪ ﻭ ﺻﺤﺮﺍﯼ ﺩﮔﺮ
ﻋﺸﻖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭘﯽ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺳﺖ
ﺍﺩﺏ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻧﺸﻮﯾﻢ
ﺻﺎئب
ﺻﺒﺮﻡ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺯﻭﺭﻕ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﯾﺴﺖ
ﺍﯼ ﺗﺨﺘﻪ ﺍﻡ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ
ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ، ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻃﻤﻊ ﻣﺪﺍﺭ
ﺍﺻﻼ ﻧﺸﺎﻥ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ
پنج شنبه 29 فروردين 1398برچسب:, :: 8:20 :: نويسنده : مهدی
ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ ﮔﻔﺖ؛
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩِ ﺗﻮ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺨﯿﺮ ﻧﯿﺴﺖ . .
ﻣﯿﻞ ﻣﻦ ﺳﻮﯼ ﻭﺻﺎﻝ ﻭ ﻗﺼﺪ ﺍﻭ ﺳﻮﯼ ﻓﺮﺍﻕ
ﺗﺮﮎ ﮐﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺁﯾﺪ ﮐﺎﻡ ﺩﻭﺳﺖ
ﻫﺮﺷﺐ ﺩﻟﻢ ﺑﻬﺎﻧﻪﯼ ﺗﻮ ، ﻫﯿﭻ ، ﺑﮕﺬﺭﯾﻢ ...
ﺍﻣﺸﺐ ﺩﻟﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ، ﻫﯿﭻ ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ
ﭼﻮﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﮐﻪ ﮔﻢ شده ﺩﺭ ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ ﺷﻬﺮ
ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺭﺩ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﻣﯽ ﺩﻭﻡ
ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﻭ
ﺑﺎ " ﻫﯿﭽﮑﺴﻢ "
ﻣﯿﻞ ﺳﺨﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﻣﺮﮒ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ
ﮐﺎﺵ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺴﺖ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺧﺒﺮﺵ
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻦ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ !?
ﮐﺎﺭ ﺧﯿﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ !
ﻣــﺪﺗﯽ ﻫﺴﺖ ﺑﻪ ﺩﻟﺴــﻮﺯﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﻐــﻮﻟﻢ
ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺑﻨﺪ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
|
|||
 |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: