|
درباره وبلاگ  آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
شعر
شعر
ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻏﻤﺖ ﺁﻩ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺑﺪﺧﻮﺍﻩ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﺩﺭﺩﺍ ﮐﻪ ﺯ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺟﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ
ﺧﻮﻥ ﺷﺪ ﺩﻟﻢ ﻭ ﺩﻟﺖ ﻧﻪ ﺍﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﺗﺎ ﺑﺎ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺩﻟﻢ ﺩﺭﻏﻢ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺪﺭ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ
ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺯﺍﺭ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺳﻮﺩﺍﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﻧﻪﺍﯼ ﺑﺲ ﺑﺎﺷﺪ
ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺗﺮﺍ ﺗﺮﺍﻧﻪﺍﯼ ﺑﺲ ﺑﺎﺷﺪ
ﺩﺭ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﺯﻧﯽ ﺗﯿﻎ
ﺟﻔﺎ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺗﺎﺯﯾﺎﻧﻪﺍﯼ ﺑﺲ ﺑﺎﺷﺪ
ﻣﺎ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺩﮐﺎﻥ ﻭ ﭘﯿﺸﻪ ﺭﺍ ﺳﻮﺧﺘﻪﺍﯾﻢ
ﺷﻌﺮ ﻭ ﻏﺰﻝ ﻭ ﺩﻭ ﺑﯿﺘﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪﺍﯾﻢ
ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺎﺳﺖ
ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺩﯾﺪﻩ ﻫﺮ ﺳﻪ ﺭﺍ ﺳﻮﺧﺘﻪﺍﯾﻢ
|
|||
 |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: